Przy doborze kamery mikroskopowej istotnymi warunkami jakie powinniśmy wziąć pod uwagę są techniki obserwacji i powiększenia mikroskopu, z którym kamera będzie współpracować. Jak pisaliśmy wcześniej ( omawiając podstawowe parametry kamer ) warto zastanowić się jakich powiększeń mikroskopu będziemy używać najczęściej. Generalnie należy kierować się zasadą – im mniejsze powiększenie tym większa rozdzielczość kamery. Wynika to z praw fizyki: przy małym powiększeniu obserwujemy większy fragment próbki, w którym należy spodziewać się większej ilości szczegółów. Przy korzystaniu z mikroskopów stereoskopowych dobrze by było, gdyby kamera z której korzystamy miała minimum rozdzielczość 5 MP. Większe rozdzielczości kamery mikroskopowej przekłada się najczęściej na większy rozmiar matrycy ( przekątną), a co za tym idzie większe pole widzenia (o tym pisaliśmy tutaj) co w mikroskopii stereoskopowej jest niezwykle istotne.
Przy alternatywnych technikach obserwacji sprawa ma się nieco inaczej. W ciemnym polu, kontraście fazowym czy fluorescencji do sensora jest dociera znacznie mniej światła niż w jasnym polu. W związku z tym kamera potrzebuje sensorów wysokoczułych o dużym pikselu, które dużo lepiej sobie radzą w warunkach z małą ilością światła. Wysokoczułe sensory są również pożądane w badawczych obserwacjach mikroskopem stereoskopowym, gdzie w świetle odbitym otrzymujemy znacznie mniej światła niż w świetle przechodzącym w mikroskopie biologicznym. Do tego typu zastosowań odpowiednie są kamery wyposażone w sensor Sony Exmor.
Przetestujmy teraz kilka kamer o skrajnie różnych parametrach na mikroskopie biologicznym Genetic Pro na wszystkich oferowanych przez ten mikroskop powiększeniach. Do dyspozycji mamy obiektywy 4x, 10x, 40x i 100x. Do omówienia tematu skorzystamy z kamer DLT-Cam Basic 2MP USB 2.0, DLT-Cam Pro 2MP USB 2.0, DLT-Cam Pro 6,3 MP USB 3.0 oraz DLT-Cam Pro 20MP USB.3.0.
Poniżej porównanie parametrów kamer:
![](https://blog.mikroskopia.com/wp-content/uploads/2021/05/tabelka.png)
Jak widzimy, największy sensor ma zdecydowanie kamera 20MP , jak również i najwyższą czułość charakteryzującą sensory Sony Exmor.
Porównajmy najpierw, jak dużą powierzchnię preparatu rejestruje każda kolejna kamera. Porównajmy zdjęcia spreparowanych pręcików lilii pod obiektywem 10x:
![](https://blog.mikroskopia.com/wp-content/uploads/2021/05/Preciki-Lilii-Basic-2MP-10x-1024x576.jpg)
Zdjęcie wykonane kamerą DLT-Cam Basic 2MP (obiektyw 10x)
![](https://blog.mikroskopia.com/wp-content/uploads/2021/05/Preciki-Lilii-PRO-2MP-10x-1024x768.jpg)
Zdjęcie wykonane kamerą DLT-Cam Pro 2MP USB 2.0 (obiektyw 10x)
![](https://blog.mikroskopia.com/wp-content/uploads/2021/05/Preciki-Lilii-PRO-63MP10x-1024x683.jpg)
Zdjęcie wykonane kamerą DLT-Cam Pro 6,3MP USB 3.0 (obiektyw 10x)
![](https://blog.mikroskopia.com/wp-content/uploads/2021/05/Preciki-Lilii-PRO-20MP-10x-1-1024x687.jpg)
Zdjęcie wykonane kamerą DLT-Cam Pro 20MP USB 3.0 (obiektyw 10x)
Jak widzimy, im większy sensor, tym większa cześć pola widzenia zostanie uchwycona przez kamerę.
Porównajmy sobie teraz ten sam obiekt w preparacie na tym samym zoomie (50%):
![](https://blog.mikroskopia.com/wp-content/uploads/2021/05/Porownanie-kamer-10x-1024x682.png)
Porównanie „powiększeń” jakie dają kamery tego samego fragmentu preparatu pod obiektywem 10x i zoomie 50% dla kamer kolejno: Basic 2MP, Pro 2MP, Pro 6,3MP i Pro 20MP.
Jak widzimy, kamera Basic daje nam najmniejsze pole widzenia. Po pierwsze, ma ona najmniejszy sensor. Po drugie, nie posiada ona adaptera optycznego jaki występuje w kamerach serii PRO. Adaptery optyczne mają za zadanie „dopasować” szerokość wiązki światła wychodzącej z układu optycznego mikroskopu tak, aby pokryła ona całą powierzchnię sensora. W kamerach serii Basic światło trafia z obiektywu prosto na sensor, który rejestruje zaledwie około 30% pola widzenia widzianego w okularach. Dzięki adapterom optycznym w kamery PRO rejestrują ponad 2 razy więcej powierzchni preparatu: około 70% pola widzenia obserwowanego w okularach.
Porównajmy teraz szczegółowość otrzymanego obrazu – tym razem ustawmy zoom każdego obrazu na inną wartość w taki sposób, aby wybrana struktura (centralna wiązka przewodzącą) była na zdjęciu podobnej wielkości jak widać na zdjęciu poniżej:
![](https://blog.mikroskopia.com/wp-content/uploads/2021/05/Porownanie-kamer-10x-szczegolowosc-1024x658.png)
Jak widać na poniższych zdjęciach, najlepiej na małych powiększeniach radzi sobie kamera 20MP, ale szczegółowość obrazu jest porównywalna z obrazem z kamery 6,3MP. To dowód na to, że nie potrzebujemy bardzo dużych rozdzielczości do obserwacji w jasnym polu w mikroskopie biologicznym.
Im większe powiększenie, tym, różnice w szczegółowości coraz bardziej się zacierają. Wydawałoby się to paradoksalne, lecz na kamerze o sensorze 2MP widzimy taki sam, jeżeli nie bardziej szczegółowy obraz niż w kamerze 20MP!
Najbardziej uniwersalną kamerą do obrazowania w każdym powiększeniu okazała się kamera 6,3MP. Kamery o zbliżonej rozdzielczości (a także wielkości sensora) najlepiej poradzą sobie w różnych powiększeniach.
![](https://blog.mikroskopia.com/wp-content/uploads/2021/05/Porownanie-kamer-4x-szczegolowosc-1024x631.png)
Porównanie tego samego fragmentu preparatu pod obiektywem 4x.
![](https://blog.mikroskopia.com/wp-content/uploads/2021/05/Porownanie-kamer-10x-szczegolowosc-1-1024x658.png)
Porównanie tego samego fragmentu preparatu pod obiektywem 10x.
![](https://blog.mikroskopia.com/wp-content/uploads/2021/05/Porownanie-kamer-40x-szczegolowosc-1024x635.png)
Porównanie tego samego fragmentu preparatu pod obiektywem 40x.
![](https://blog.mikroskopia.com/wp-content/uploads/2021/05/Porownanie-kamer-100x-szczegolowosc-1024x607.png)
Porównanie tego samego fragmentu preparatu pod obiektywem 100x.