W ciele człowieka można wyróżnić kilka rodzajów mięśni. Najważniejsze to mięśnie poprzecznie prążkowane szkieletu, które podlegają świadomej kontroli naszego mózgu, mięśnie gładkie, związane z większością narządów wewnętrznych, które pozostają poza naszą świadomą kontrolą oraz mięśnie sercowe (poprzecznie prążkowane serca), również działające niezależnie od naszej woli.
Mięśnie szkieletowe, jak wskazuje ich nazwa, związane są z naszym szkieletem i umożliwiają ruch poszczególnych części ciała. Posiadają bardzo charakterystyczną budowę. W ich skład wchodzą wydłużone komórki, posiadające kilka jąder komórkowych. Wewnątrz komórek znajdują się miofibryle, które budują filamenty cienkie (aktyna) i filamenty grube (miozyna). Mogą one przemieszczać się względem siebie, dzięki czemu włókna mięśniowe mogą skracać się bądź wydłużać. Układ ten, załamując światło, jest widoczny pod mikroskopem w postaci charakterystycznych prążków. Stąd właśnie wzięła się nazwa tych mięśni.
Świeżo wypreparowane mięśnie są słabo widoczne pod typowym mikroskopem biologicznym, dlatego najlepiej oglądać je pod mikroskopem kontrastowo-fazowym lub polaryzacyjnym. Można jednak oglądać też gotowe, wybarwione już preparaty (jakie znajdziemy np. w zestawach Delta Optical). Poszczególne włókna widać już przy powiększeniach rzędu 200x.