Pszczoła, jaka jest każdy widzi.
Ten znany wszystkim owad nabiera zupełnie nowych cech, gdy obserwuje się go pod mikroskopem.
Na sam początek kilka podstawowych danych. Pszczoły miodne (Apis mellifera) to przedstawiciele ogromnego rzędu owadów błonkoskrzydłych (Hymenoptera). Dotychczas opisano ponad 120.000 gatunków i co roku odkrywane są nowe. Poza pszczołami należą do nich mrówki, osy, gąsieniczniki, rośliniarki i wiele innych. Jeśli chodzi o sposoby pobierania pokarmu i strategie życiowe, grupa ta charakteryzuje się niezwykłym bogactwem.
Błonkówki charakteryzują się tym, że posiadają dwie pary błoniastych skrzydeł. Skrzydła posiadają dość rzadkie użyłkowanie (np. w porównaniu do ważek) i od widocznych między żyłkami błonek wzięła się właśnie nazwa tych owadów (Hymenoptera – hymen to błona w języku greckim, a pteron skrzydło) .
Pszczoła miodna jest najbardziej znaną błonkówką, głównie ze względu na jej znaczenie dla gospodarki człowieka. Jest niewielkim owadem, ale niezwykle ciekawym. Tworzy społeczeństwa z królową matką i robotnicami, które opiekują się jej potomstwem. Jest, jak na standardy owadzie, długowieczna. Królowe dożywają nawet do 8 lat (zazwyczaj 3-5). Potrafi komunikować się i przekazywać informacje o kierunku, odległości i zasobności źródła pokarmu od macierzystego ula. Jeśli kolonia jest zagrożona, atakuje grupowo wroga poświęcając swoje życie.
Wśród preparatów trwałych, które znajdziecie w zestawach Delta Optical znajduje się preparat z głowy pszczoły. Pozwala on na przyjrzenie się nawet najdrobniejszym szczegółom budowy anatomicznej owada. Na preparacie widać zarówno oczy złożone, leżące po bokach głowy, jak i przyoczka na jej szczycie. Para czułków, z widocznymi receptorami, to główny narząd węchu i dotyku. Doskonale widoczny aparat gębowy typu gryząco-liżącego, składa się z pary żuwaczek, wydłużonych szczęk otaczających długi języczek. Dzięki takiej budowie pszczoła może pobierać zarówno pokarm stały, np. pyłek, jak i płynny np. nektar.
Operując większymi powiększeniami, zwróćmy szczególną uwagę na drobne mikrostruktury pokrywające chitynowy szkielet. Jeśli preparat jest dobrze prześwietlony, można zobaczyć nawet układ tchawkowy (oddechowy) znajdujący się wewnątrz ciała owada.